Ach Sonia

Precies, zo wil je er toch uit zien! Hoe vaak ik dat niet heb gedacht als ik tijdens de Parijse fashionweek naar de lichtvoetige modellen zat te kijken die voorbij dansten in de zachte, kleurige breisels, in de lieflijke speelpakjes of in de sierlijke evening dresses van Sonia Rykiel. Zo sprankelend, zo vrouwelijk, zo vrij.

Aan het einde van de modeshow liet Sonia zelf zich dan mee trekken de catwalk op, altijd in soepelvallend zwart en de rode haren wijd, altijd met een bescheiden big smile. Ach Sonia, wat was het weer mooi, dacht ik dan, om me vervolgens te spoeden naar de Boulevard Saint Germain om daar in haar grote winkelpaleis de collectie van dat seizoen een beetje te aaien.

Toen kwam de tijd dat dochter Nathalie haar inmiddels zeker zeventigjarige moeder een beetje ging helpen. Dat beetje werd steeds meer, en uiteindelijk werd Nathalie zelfs de baas bij Rykiel. Het was zo’n lief verhaal, de dochter die in haar buik zat toen Sonia haar modeloopbaan begon. Gewoon uit noodzaak omdat ze er ook hoogzwanger een beetje à la left bank Parisienne wilde bijlopen en ze dus haar eigen grote truijurk ging breien. Die vervolgens werd begeerd door al haar Parijse fashionable friends.

En nu is er niet alleen een nieuwe eigenaar (voor 80%) maar ook een nieuwe ontwerper, de Canadese Geraldo da Conceicao. Best tricky, dacht ik, een man, maar zo gaat het soms. Deze winter hangt zijn eerste collectie in de winkel en toen ik twee weken geleden in Parijs was, moest ik natuurlijk naar de flagstore om even proeven. Wel, ik ben voorzichtig hoopvol. Misschien is de algehele uitstraling iets minder zacht, maar er is gelukkig flink wat over van de Rykiel-spirit. Of ik nog iets gekocht heb? Hah.